Projektowanie witraży:
Projekty witraży wykonujemy w odpowiednim pomniejszeniu w skali. Najpierw powstaje rysunek, szkic. Później wykonujemy wersje kolorystyczne farbami, najczęściej akwarelowymi według życzenia klientów. Później projekt powiększamy do wymiarów naturalnych witraży. Rysunek cięć szkieł nanoszony jest na sztywny karton, który służy jako szablon dla każdego szkła. Po wycięciu szybki układane są na projekcie uprzednio powiększanym według rysunku cięć. Barwne szkła dobierane są według projektu kolorystycznego.
Witraże tradycyjne:
Witraże powstają ze szkieł barwionych w masie przezroczystych, półopalowych, opalowych, fakturalnych, iryzujących. Pochodzą one z hut szkła barwnego: Jasło, Spectrum Glas, Kokomo Glass, Armstrong Glas, Youghokeny Glass. Szkła barwne wycinane są według określonego rysunku projektów witraży. Później szlifowane, fazowane, opracowywane rysunkowo i malarsko w technice malarstwa waszkliwnego "na gorąco". Nakłady malarskie i rysunkowe utrwalane są na powierzchni szkła w piecu ceramicznym w temperaturze od 530°C do 580°C. Farby, patyny nakładane i wypalane na powierzchniach szkła składają się z tlenków metali ciężkich, które pod wpływem wysokiej temperatury stapiają się z powierzchnią szkła barwnego tworząc warstwy waszkliwne odporne na działanie czynników niszczących tj.: woda, kurz, nadmierna wilgotność powietrza jak i uszkodzenia mechaniczne. Tak wycięte, opracowane, wypalone szkiełka witraży składane są według wzorów projektowanych profilami ołowianymi - najczęściej utwardzanymi. Miejsca połączeń profili są lutowane cyną po obu stronach witraża. Tak połączone i oblutowane szkiełka profilami ołowianymi stanowią już usztywnione i utwardzone tafle/kwatery witrażowe.
Oszklenia ochronne witraży:
Tafle lub kwatery witraży oprawiamy najczęściej według życzenia klientów w szyby zespolone. Witraż znajduje się w hermetycznie zamkniętej przestrzeni między dwiema szybami osłonowymi. Przestrzeń ta jest otoczona opaską silikonową i wypełniona adsorbentem wilgoci, który pochłania jej nadmiary w przegrodach okiennych. Tak oprawione, zabezpieczone witraże ustawiane są na konstrukcjach okiennych. Powyższy sposób zabezpieczenia witraży pozwala na zastosowanie w różnych rodzajach stolarki okiennej. Najczęściej stosowana jest stolarka żelazna, aluminiowa, czy drewniana. Odległość witrażowej tafli od obu szyb osłonowych jest zminimalizowana do kilku milimetrów, co pozwala na zmniejszenie efektu odbicia lustrzanego i na całkowite wyeliminowanie tzw. wiatrownic (czyli prostych drutów stwarzających dodatkowe i niepotrzebne podziały w efekcie wizualnym witrażu), stosowanych w taflach witrażu, wolnych od oszklenia osłonowego, które mają na celu zabezpieczenie takiej tafli przed wyginaniem się pod wpływem jej samego ciężaru. Cała technologia zabezpieczeń w szybach zespolonych jest przedstawiona w dokumentacji patentowej patentu RP nr 199087 z dnia 03.04.2001r.
